boekrecensie – Superschool

Groningen 246 km; Leeuwarden 207 km; Maastricht 196 km; Arnhem 113 km; Amersfoort 84 km.

Misschien een vreemde start voor een boekrecensie maar toch vertel ik het slechte nieuws maar eerst: bovenstaande getallen gaan over het aantal kilometers tussen de verschillende plaatsen en ‘De Kop van Zuid’ in Rotterdam. Er is, na het lezen van dit boek, namelijk een grote kans dat je daar niet blij mee bent, met die grote afstanden… Want wie wil dat nu niet, voor zijn of haar puber; een superschool?

‘Superschool’ is het verslag van een schooldirecteur. Niet in de vorm van een saaie opsomming vakken en onderwijsvernieuwingen maar eerder een roman met zo af en toe een sappig gevecht, zoveel gedonder in de tent dat persoonsbewaking noodzakelijk is, gebroken harten en vooral diepe en grote liefde. Voor kinderen. Voor het onderwijs.  En dan vooral: een boek over het creëren van kansen voor pubers en wat je daar als docenten voor moet willen investeren. ‘Superschool’ vertelt geen politiek correct verhaal over het onderwijs; regelmatig vallen er krachttermen; uit pure frustratie maar even zo vaak omdat er geen andere manier is om vertwijfeling te uiten. Over loverboys, geweld, desinteresse van ouders en gemiste kansen. Maar, ook gejuich bij overwinningen, gegrepen kansen, een hecht team van geïnspireerde leerkrachten en pubers die de eindstreep halen.

Eric van ’t Zelfde, de directeur van ‘De Hugo’ himself, geeft een kijkje in de keuken van een school die zich binnen vijf jaar van ‘zwak’ naar 100% geslaagden (zonder herkansingen!) heeft weten te werken. En dat zo iets niet vanzelf gaat, zal iedereen snappen, daar hoef je dit boek niet voor te lezen. Maar als je wilt Begrijpen met een ‘grote B’ wat zo’n resultaat vraagt van een team, privé en professioneel, dan lees je dit boek. Onder andere.

Want er zijn meer redenen om dit boek te lezen; als toekomstige docent is het verplichte kost om je voor te bereiden én je te laten inspireren om elk lesuur weer alles te geven aan een groep kinderen die zich in jouw les voorbereidt voor de toekomst.

Welke ouder wil dat nou niet,
een superschool voor zijn kind?”

Ben je al docent? Dan lees je dit boek om weer te ervaren wat lesgeven is, wat voor een belangrijke taak jij hebt voor de kinderen in je lessen, de generaties van de toekomst. Teleurgesteld en uitgeblust als leerkracht? Dan is hier (een deel van) het medicijn!

Wil jij dit inspirerende boek winnen? Reageer dan hieronder en maak kans!Ben je ouders van een puber die naar het voortgezetonderwijs gaat? Betrokken of minder betrokken binnen de school van je kind(eren); dit boek wil je lezen. Omdat je daarna wéét wat werkelijk belangrijk is als het om schoolsystemen gaat, veiligheid en een goed en fijn klimaat. En tot slot: als directie zul je dit boek wel móéten lezen; omdat aldie ouders die dit boek al gelezen hebben hoogst waarschijnlijk vragen gaan stellen. Tenminste, dat mag ik hopen en vooral: ik wens het je toe.

Den Haag 29 km. 

Die was ik nog even vergeten: Een primaafstand voor politici om na het boek te hebben gelezen ook het gesprek met dit docenten-team aan te gaan.

marina van der wal

Geschreven door admin

Marina van der Wal, puberexpert en gezins- en relatietherapeut. Marina is een ervaren opvoedkundige en runt een praktijk waarin ze ouders met opvoedvragen begeleidt. Ze weet veel van de ontwikkeling van kinderen, van klein tot groot. Marina schreef meerdere succesvolle boeken over kinderen en opvoeden. Ze is vaak in de media. Oh, en ze is zelf moeder van twee kinderen.

We hebben meer blogs geschreven

Kritiek blijft je je hele leven achtervolgen

Kritiek blijft je je hele leven achtervolgen

Vaak hebben mensen het niet eens in de gaten, dat ze je met een goedbedoelde opmerking opzadelen met wéér een portie kritiek. En wat we te vaak vergeten is dat kritiek niet verdwijnt na een nachtje slapen: kritiek blijft je je hele leven achtervolgen.

Lees meer

Ieder mens heeft recht op zijn eigen afwas

Het huilen staat Stefanie* nader dan het lachen. Ze is zo ontzettend moe. En ze is haar luie pubers ook helemaal zat! Als ik tegen haar zeg ‘Ieder mens heeft recht op zijn eigen afwas’, kijkt ze me verbaasd aan.

Lees meer

Ik heb je beste vriendin gevonden

Op het moment dat wie dan ook het woordje ‘gewoon’ gebruikt in een zin om jou advies te geven, mag je van mij hard wegrennen. Als het om opvoeden gaat (en nog heel wat andere zaken in het leven), dan bestaat ‘gewoon’ helemaal niet. Want, als het dan zo ‘gewoon’ is, dan had je het wel gedáán!

Lees meer